Życie w pośpiechu powoli przestaje być dla nas atrakcyjne. Wiele osób rezygnuje z dotychczasowego pędu, aby skupić się na tym co najważniejsze – relacjach z najbliższymi, spędzaniem czasu na łonie natury i własny rozwój. Modne stają się pojęcia typu slow life, czy slow food. Wśród młodych rodziców często pojawia się także slow parenting – na czym polega i co oznacza?
W dzisiejszych czasach dzieci wychowują się z najnowszą technologią oraz wszechobecnym pośpiechem. Stymuluje się ich rozwój, bombardując kolorami, dźwiękami i smakami. Wszystko po to, aby w późniejszym rozwoju, nastawionym na mocną rywalizację, były doskonale przystosowane do życia w społeczeństwie. Warto jednak podejść nieco inaczej do wychowania dziecka i zapewnić mu odpowiednie miejsce do dorastania.
Czym jest slow parenting?
Twórcą slow parentingu był Carl Honore. Jest on naukowcem, który zauważył, podczas obserwacji współczesnych rodziców, moment, w którym zaczęli oni odczuwać presję. Wszystko przez natłok informacji, porad oraz presji ze strony znajomych i przyjaciół. Wychowanie przyjęło formę rywalizacji, w której zwycięzcą zostaje ten, którego dziecko osiąga najlepsze wyniki. Nie ma czasu na swobodną zabawę i odpoczynek – plan dnia jest szczegółowo rozpisany, co sprawia, że od najmłodszych lat dzieci są wciskane w wielki mechanizm konkurencji z innymi.
Slow parenting to idea, której głównym celem jest uświadomienie, że obciążenie obowiązkami dzieci oraz szybkie tempo życia nie sprzyja pozytywnie rozwojowi pociechy. Brak obecnie miejsce na swobodny rozwój dziecka i beztroskę. Slow parenting to kontakt z naturą, klasyczne zabawy i zabawki oraz nacisk na relacje rodzinne. Pozostawiamy dziecku samodzielne kreowanie swojego życia, a nie projektowanie od początku do końca jego przyszłości wedle przyjętych przez rodziców standardów.
Kilka ważnych zasad
Rodzice, którzy chcą zwolnić nieco tempo życia i wychowywać dziecko w duchu slow parentingu powinni zacząć od zapoznania się z kilkoma istotnymi zasadami, które pozwolą uwolnić się od perfekcjonizmu oraz konsumpcjonizmu. Co zatem należy robić?
- poświęcać dziecku czas, obserwować jego samodzielny rozwój,
- odpuszczać, nie panikować, pozbyć się nadopiekuńczości,
- wyrzucić wszelkie harmonogramy, zwolnić tempo,
- ograniczać łatwą rozrywkę, taką jak oglądanie telewizji, czy gry komputerowe,
- liczyć się ze zdaniem dziecka,
- troszczyć się o odpoczynek dziecka, zezwolić na lenistwo.
Nie jest łatwo dzisiaj wychować dziecko. Z każdej strony atakują nas różne filozofie, doradcy, ułatwienia i możliwości. Czasem łatwo jest się w tym pogubić. Warto zatem zainteresować się slow parentingiem, aby czerpać więcej radości życia i zapewnić dziecku zainteresowanie, ale bez zbędnej nadopiekuńczości.
Jak być bardziej slow?
Aby wychowywać dziecko w duchu slow parentingu, należy przede wszystkim nauczyć się inaczej spędzać wolny czas z pociechą. Rezygnacja z oglądania telewizji, social mediów, czy surfowania po Internecie w wolnym czasie to pierwszy krok. Kolejnym jest nauczenie się spędzania czasu z dzieckiem w bardziej kreatywny sposób. Nie kupuj dziecku konsoli, lub własnego telewizora – naucz je spędzać czas na inne sposoby, aby mogło odkryć swoje pasje. Nie chodzi o to, aby całkowicie zrezygnować z elektroniki, ale raczej nie korzystać z niej dzień w dzień. Tak samo jest w przypadku zabawek interaktywnych. Uniemożliwiają rozwój kreatywności. Lepsze są w tym celu klocki, układanki lub samodzielne wykonywanie zabawek.
Ważne jest także chodzenie na spacery, poznawanie okolicznych miejsc lub całkowicie nieznanych, budowanie nowych wrażeń, ale nie tylko. Warto także spędzać razem wieczory – na przykład na graniu w planszówki lub czytaniu razem książek. Istnieje dużo opcji spędzania kreatywnie czasu razem, nie tylko siedzenie przed telewizorem lub każdy w swoim telefonie.
Jako “slow rodzic” daj dziecku przede wszystkim czas, a nie rzeczy materialne. Z pewnością dzięki temu Twoja pociecha będzie miała lepsze wspomnienia z dzieciństwa i nawiąże z Tobą prawdziwą, pełną miłości więź.
